Leczenie anoreksji
Anoreksja inaczej nazywana jadłowstrętem psychicznym to bardzo groźne zaburzenie, które charakteryzuję się obsesyjnym skoncentrowaniem na swojej figurze, ogromnym lękiem przed przybraniem na wadze oraz efektem w postaci odmawiania posiłków i znacznej utraty wagi. Ze względu na bardzo wyniszczające skutki dla zdrowia fizycznego jest jednym z groźniejszych zaburzeń psychicznych, wymagającym pilnej interwencji specjalistów.
Przyczyny anoreksji
Naukowcy oraz lekarze już dawno dowiedli psychicznych przyczyn anoreksji. Osoby cierpiące na tą przypadłość mają zaburzony obraz własnego ciała i nie przestają się odchudzać, nawet gdy dochodzi do skrajnego wyniszczenia organizmu. Największą zapadalność na anoreksję odnotowuje się u dziewcząt pomiędzy 13 a 25 rokiem życia. To, co charakterystyczne dla osób cierpiących z powodu anoreksji, to wieczne niezadowolenie z uzyskanej wagi i nadmierna obsesyjna koncentracja na własnym wyglądzie, przy jednoczesnym braku obiektywizmu – osobie chorej jej własne ciało wydaje się ogromne i obrzydliwe, ignoruje ona dowody świadczące o tym, że jest inaczej.
Psychiczne przyczyny anoreksji wynikają wedle wielu lekarzy i specjalistów po części z presji środowiska i kultury, które stawiają znak równości pomiędzy pięknem a szczupłością. Jednak istnieją też inne przyczyny psychologiczne, które powodują, że dana osoba jest bardziej narażona na wystąpienie u niej anoreksji. Chodzi tu o stany depresyjne, lękowe, tendencje do obsesji i kompulsji, wygórowane ambicje, perfekcjonizm, nadmierną kontrolę i oczekiwania ze strony środowiska osoby chorej. Przyczyną anoreksji może przebyta trauma fizyczna lub psychiczna, lub też utrwalane i pielęgnowane przez otoczenie kompleksy na temat własnego wyglądu. Czasami w grę wchodzą też czynniki genetyczne lub problemy z odżywianiem się na etapie wczesnego dzieciństwa.
Anoreksja jest tym groźniejszą chorobą, że sam chory przez długi czas jest w stanie ukrywać swój stan przed bliskimi. Spadek wagi jest często przyjmowany przez najbliższe otoczenie z aprobatą, a kiedy dana osoba zaczyna chudnąć w stopniu niepokojącym, to najczęściej choroba jest już w wysokim stadium zaawansowania i konieczne jest jak najszybsze podjęcie leczenia.
Jak leczyć anoreksję?
Na wstępie leczenia konieczne jest określenie stanu ogólno medycznego osoby chorej. Przed podjęciem psychoterapii niezbędne jest wykonanie badań lekarskich określających, czy osoba zgłaszająca się po pomoc psychoterapeuty jest w wystarczająco dobrym stanie fizycznym i czy nic jej nie grozi. Przy ekstremalnie niskim BMI pacjent kierowany jest do szpitala – żeby odżywić wyniszczony organizm i zapobiec śmierci z niedożywienia. Kiedy BMI jest wciąż bardzo niskie, ale już nie zagraża życiu pacjenta, możliwa jest konieczność zgłoszenia się na oddział psychiatryczny w celu wykształcenia i podtrzymania nawyku jedzenia.
Dopiero kiedy jesteśmy pewni, że życiu osoby z anoreksją nic nie zagraża, a jej zdrowie nie jest wystawione na ogromne ryzyko, podejmujemy psychoterapię. Odbywa się ona zawsze w konsultacji z lekarzem rodzinnym, który regularnie monitoruje stan zdrowia pacjenta.
Psychoterapia poznawczo-behawioralna skupia się na wykształceniu zdrowszych nawyków żywieniowych oraz zmianie przekonań osoby chorej na temat odżywiania, znaczenia wyglądu w życiu oraz budowaniu bardziej adekwatnego obrazu własnej osoby i poczucia własnej wartości. Bardzo ważne jest to, że nie chodzi o to, żeby pacjent przytył, ale o to, by utrzymywał swoją wagę na poziomie umożliwiającym zdrowe funkcjonowanie, osiąganie życiowych celów i realizowanie pasji.
